"در دنیایی که می توانید هر چیزی باشید، مهربان باشید."

 

این عبارت همیشه یک نیروی محرکه برای جنیفر هیوز، معلم کلاس دوم بوده استمدرسه دولتی گرودر کیچنر این الهام بخش و راهنمایی می کند که او چگونه می خواهد حس جامعه را در کلاس های درس خود ایجاد کند، با این آگاهی که رفاه دانش آموزانی که به آنها خدمت می کند مستقیماً با موفقیت تحصیلی آنها مرتبط است.

 

پس از دیدن پست‌های رسانه‌های اجتماعی و خواندن در مورد باشگاه‌های مهربانی در سایر مدارس ابتدایی، او احساس کرد که الهام گرفته است تا پیام مهربانی را دریافت کند و به دانش‌آموزان کمک کند که آن را در کل جامعه مدرسه Groh PS و فراتر از آن پخش کنند.

 

دارندگان و معلمان امیلی داربی، ادینا پروانیک، ناتاشا تستسکاس و لورا ولف، فراخوانی آزاد برای پیوستن دانش آموزان به کلوپ مهربانی جدید اعلام کردند.

 

هاوس گفت: «راستش را بخواهید، انتظار داشتم 30 یا 40 دانش آموز در این مسابقه حاضر شوند.

 

معلوم شد، دانش‌آموزان در Groh PS بیش از حد مشتاق بودند که از صدای خود برای کمک به انتشار اعمال و پیام‌های محبت آمیز در سراسر مدرسه خود استفاده کنند، و نزدیک به 200 دانش‌آموز در اولین جلسه حاضر شدند.

 

هیز گفت: «اینکه بگوییم من متحیر شدم، دست کم گرفتن است. من فقط در راهرو ایستاده بودم و با ناباوری به گروه عظیم خیره شدم. من از دیدن همه آن چهره ها و هیجانی که از آنها تابش می کرد به وجد آمدم.»

 

هیدن دانش‌آموز کلاس چهارم گفت که می‌خواهد به باشگاه مهربانی بپیوندد، «زیرا می‌خواهم در مهربانی بهتر باشم. با وجود اینکه از قبل مهربان هستم، فکر می‌کردم می‌توانم بهتر از این کار کنم و می‌خواهم دیگران را خوشحال کنم.»

 

او گفت: "اگر کسی احساس ناراحتی می کند، همیشه خوب است که او را احساس بهتری کنیم." "وقتی آنها خوشحال می شوند، شما هم احساس خوشبختی می کنید!"

 

هاوس توضیح داد که هیدن تنها دانش آموزی نبود که اینقدر هیجان زده بود که شرکت کند.

 

فکر نمی کنم [دانشجویان] به انگیزه زیادی نیاز داشته باشند. وقتی این فرصت به آنها داده می شود، همه بچه ها می خواهند مهربان باشند و به دیگران کمک کنند.

 

اکنون که باشگاه مهربانی با شور و شوق زیادی شروع به کار کرده است، دانش‌آموزان سخت مشغول برنامه‌ریزی هستند تا کل مدرسه و جامعه اطراف را در گسترش مهربانی مشارکت دهند. کل پروژه توسط صدای دانش آموزان هدایت و رهبری می شود - اطمینان حاصل شود که کار آنها به نیازهای دوستان و همسالان خود پاسخ می دهد.

 

فعالیت‌ها شامل نقاشی و نمایش صخره‌های مهربانی، ایجاد نمایش‌های مثبت و فراگیر در مدرسه، پخش فستیوال‌های صبحگاهی و فریاد زدن کارکنان، و ساخت کارت‌های تشکر می‌شود.

 

تلاش این دانش آموزان تأثیری خواهد داشت که به فراتر از مرزهای حیاط مدرسه می رسد. و حتی ممکن است دیگران را ترغیب کنند تا کلوپ های مهربانی را در مدارس خود راه اندازی کنند.

 

هیز در پاسخ به این سوال که آیا توصیه‌ای برای مدارس دیگر برای راه‌اندازی یک باشگاه مهربانی دارد، گفت: «برای حضور گسترده آماده باشید و برای شگفت‌زده شدن آماده باشید!»